RTV046

De krant lezen valt in deze roerige tijden niet mee. “We steunen jullie, en gaan jullie ook in de wederopbouw helpen”, de gevleugelde woorden van onze premier op bezoek in de Ukraïne. En natuurlijk krijgt hij applaus. Wist hij veel dat zijn minister van buitenlandse zaken, Wopke, alle sancties gewoon een maand had laten liggen, alvorens er aandacht aan te besteden? Aisha Dutrieux schrijft in NRC een interessant stuk met als titel: stop met liegen tegen anderen en tegen jezelf.

Zij schrijft: Als we de krant lezen, als we naar de beelden kijken in het journaal van al die wachtenden op Schiphol, verbazen we ons. Het wordt pas een hele vreemde verbazing, als we zelf een paar weken na het hoongelach, gewoon ook in dezelfde rij staan. En de oorzaak is echt niet alleen personeelstekort, dat liegen we onszelf voor. We liegen dat het belachelijk is dat al die mensen toch weer… We hoopten na corona dat we tot inzicht waren gekomen. Een ijdele hoop. Maar we verbergen ons eigen aandeel, zo schrijft zij. En bij het lezen komt ook bij mij de vraag op wat ik ben blijven doen en eigenlijk minder had gekund. Vakantie met de auto naar Oostenrijk.

Mag ik dat dan niet meer, vraag ik mij ietwat zielig af. En het antwoord zou eigenlijk NEE moeten zijn. Niks eigenlijk, gewoon NEE. Dat zou ook met de trein mogelijk zijn geweest. En die biefstuk van gisteren? Ik kan het makkelijk weg-liegen door te wijzen op de bekende druppel op de gloeiende plaat. En toch zet Aisha mij aan het denken. En daarvoor zijn er journalisten, kritisch en soms confronterend. Goed dat er kranten zijn. Goed dat Aisha dit schrijft. Nu de rijen nog op Schiphol… en mijn treinkaartje naar Oostenrijk!