Ik ga hier geen oordeel geven over welke boer of koe zijn stikstof moet verminderen. Maar spreek me wel uit over het laffe gedrag, wanneer je een vlag ophangt met een hakenkruis erop.

De vraag wat wil je ermee zeggen is er één, maar waarom ’s nachts is de tweede. Er hangen overal camera’s en toch zijn we op zoek. Ook nog even een lading banden erbij gelegd. En we zien het niet. Maar voor de boer: heb de moed om het overdag te doen en licht even toe wat je ermee bedoelt, dan weten we het en hoeven niet in elk praatprogramma ernaar op zoek.

In de avonduren keek ik naar  het programma “brommer kieken”. Eigenlijk betekent het een smoes van geliefden, om zich terug te trekken om te zoenen. Maar dit ging iets verder dan die smoes. In het oosten van ons land bouwen ze er een enorm feest omheen.  Maar dit was meer dan een feestje en ze noemen het cultuur.

  Het feest bestaat bijvoorbeeld uit : autocar-races  waarbij het doel was elkaar zoveel mogelijk van het veld te duwen. Te botsen en als het kan zo hard mogelijk. Van opzij, van voor, van achter, ga je gang. Reed je gewoon rondjes, dan werd je gediskwalificeerd. En onze gezondheidszorg stond klaar met twee ambulances, om de gewonden naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis te brengen.

Degene die de meeste botsingen had veroorzaakt, kreeg een speciale prijs én bier. De meeste deelnemers waren boeren in alle leeftijden. Deden mee, of stonden te genieten langs de kant. Het bier vloeide rijkelijk en daarna moest het spul met de fiets, lopend en soms zelfs per auto naar huis. Hoe dat ging laat zich raden. Ik heb met verbijstering zitten kijken.

Onnozel denkend aan ons carnaval en hoe braaf wij dat vieren. Brommer kieken…er waren geen discussies over stikstof, over Den Haag, over politici, niets van dat alles. En de vlaggen wapperden gewoon, niks ondersteboven. Het hakenkruis heb ik niet gemist…