Niets boven Groningen. En dat terwijl er onder Groningen het meeste gebeurde en nog steeds gebeurt. En wat een emoties toch weer, als er antwoorden gegeven worden onder ede. Het zou goed zijn te verbieden te huilen als je onder ede staat.

Het ziet er anders niet uit. Ik schreef al eerder dat onderzoeken vaak leiden tot de antwoorden die we al weten. Enquetes vallen daar wat mij betreft ook onder. We hebben te lang gas gewonnen, de bewoners heel lang (en nog) aan het bekende lijntje gehouden en we zijn niet van plan te stoppen. Ook al zeggen we dat allemaal wel in koor. Onze premier heeft een behoorlijke streep voor. Hij kan namelijk vanuit zijn functie als antwoord geven: “Daar kan ik helaas (?) niets over zeggen…”of:” dat had ik beter moeten doen”. En als hij er iets over kan zeggen, laat zijn geheugen hem steeds in de steek. Te lang geleden, moet ik even nakijken. Antwoord geven op de vraag is er niet bij. En velen hebben te doen met Amalia. Zelfs haar vader. Ze kan niet haar studentenleven leiden, en dat schijnt belangrijk te zijn voor haar ontwikkeling. Ik zag allerlei uileballen, waaronder onze koning, tijdens een feestje in een grote badkuip zich “ontwikkelen”.

Kon niet goed zien of het bad gevuld was met water, of bier. Wat een vertoning en aandacht. In ieder geval fijn dat ze zelf mag bepalen of ze een hoofddoekje draagt, of niet. In Iran is het alleen al daarom onveilig. In Limburg voelt bijna de helft van de jongeren zich onveilig op straat en in het OV, ik bedoel maar. Er is meer dan Amalia. Onze (ja onze) AIVD en MIVD werven systematisch journalisten als bron, informant of zelfs spion. De journalisten lopen gevaar. Enige beveiliging? We kennen het antwoord al, of sorry, daarover mogen we niks zeggen ivm de veiligheid van ons Nederland…